Core Stabilizasyonunda Diyafram Nefesinin Önemi

Diyaframın core bölgesi stabilitesindeki önemi; birleşik atletik faaliyetlerde, kuvvet ve hareketi optimum şekilde üretmek, aktarmak ve kontrol etmek için, gövdenin pelvis üzerindeki konumunu ve hareketini kontrol etme yeteneğidir.
Panjabi’ye göre, bu bütünlüğü koruyabilmek için, merkezi sinir sistemi (kontrol), iskelet sistemi (pasif) ve kas sisteminin (aktif) birlikte çalışması gereklidir (Şekil 1). Bu sistemlerin bir bileşenindeki fonksiyon bozukluğu diğer sistemlerin bunu telafi etmesine, bir veya birden fazla sistemin uzun vadeli adaptasyonuna ve sistemlerin bileşenlerinin zarar görmesine neden olabileceği de söylenmektedir. Bu nedenle, aslında omurganın stabilitesinin sadece kas kuvvetine değil, merkezi sinir sistemine uygun duyu girdisine de bağlı olduğu anlaşılmıştır.

Bu nedenle, aslında omurganın stabilitesinin sadece kas kuvvetine değil, santral sinir sistemine uygun duyu girdisine bağlı olduğu anlaşılmıştır. Diyaframın eşzamanlı stabilizasyonda ve solunum sisteminde rolü olması nedeniyle değerlendirme; sırtüstü, yüzüstü, oturarak ve ayakta durmayı içermelidir. Değerlendirme sonucunda, diyafram nefesinin öğrenilmesi sağlanmalı ve doğru nefes tekniği etkin bir şekilde sahada uygulanacak hareket modellerine adapte edilmelidir. Eğer doğru bir diyafram kullanımı sağlanamıyor ise performans sırasında, göğüsten alınan nefes nedeni ile daha fazla oksijen alma ihtiyacı hissedilecek; bu da çok daha sık nefes alışverişine ve sporcunun normalden daha önce yorulmasına sebep olabilecektir. Kuvvet ve kondisyon antrenörleri, daha iyi solunum alışkanlıklarının, core stabilizasyonunu olumlu olarak etkileyebileceği ve sporcunun genel kondisyon seviyesini iyileştirebileceği için sporcuların solunum modellerini değerlendirmeyi ve yeniden eğitmeyi düşünmelidir.